ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
Ἀγαλλιᾶσθε γηγενεῖς, Πατέρες σεβάσμιοι, Ἄρχοντες εὐσεβεῖς,
Λαὲ Θεοῦ περιούσιε, καὶ γὰρ σήμερον ὁ Ναὸς ὁ ἔμψυχος
τοῦ μεγάλου Βασιλέως, ὁ καθαρώτατος Οἶκος τοῦ Σωτῆρος,
ἐν Ναῷ εἰσέρχεται ἑτοιμασθῆναι Αὐτῷ εἰς κατοίκησιν Θείαν.
Πιστοὶ πανηγυρίσωμεν καθὼς Σὲ Πανάχραντε,
Τὸν τῆς σοφίας Θησαυρὸν ἐπιστάμεθα Χάριτος βρύουσαν, Πηγὴν ἀέναον.
Τὰς τῆς γνώσεως αἰτούμενοι ὑπὸ Σοῦ ῥανίδας ἐπόμβρισον,
τοῖς πανηγυρίζουσιν ἐνταῦθα, ἐν τῷ Σῷ Πανσέπτῳ Τεμένει,
κατὰ τὸ συναπτόμενον ᾧδε Περίγραμμα,
ἐπὶ τῇ Σῇ σωτηριώδει ἀφιερώσει, Δέσποινα, τοῦ ἀεὶ καὶ μετὰ πόθου
ἀνυμνεῖν Σε καὶ τῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ Σου, καὶ ἡμῶν, δοξάζειν ὡς Αἴτιον.

 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΩΣ ΜΑΣ
Οἱ κάτοικοι τῆς γῆς αὐτῆς νοιῶστε τὴν εὐφροσύνη,
Πατέρες ἀξιοσέβαστοι, Ἄρχοντες εὐσεβεῖς,
Λαὲ διαλεγμένε ἀπ' τὸν Θεὸ γιὰ τὴν καλωσύνη,
καθὼς ὁ ζωντανὸς Ναὸς σήμερα περιχαρής,
τοῦ Βασιλέως τοῦ Μεγάλου, ἡ πεντακάθαρη κατοίκησι,
ποὺ ἀνήκει στὸν Σωτῆρα, νὰ ἑτοιμασθῇ εἰσέρχεται
μεσ' τὸν κτιστὸ Ναὸ γιὰ Θεϊκὴ ἐνοίκησι.
Ἄς πανηγυρίσουμ' οἱ Πιστοὶ γιὰ τὴν Γιορτὴ ποὺ ἔρχεται
ὅπως καταλαβαίνουμε, Σὲ τῆς σοφίας τὸν Θησαυρὸ,
ποὺ ἀναβλύζει Χάρι Θεία, ἀπὸ ἀκένωτη λὲς κοίτη,
καὶ Σοῦ ζητοῦμε, σταγόνες βρέξε Θείας γνώσεως ἀπὸ τὸν Οὐρανό,
σὲ ὅσους Σὲ τιμοῦμ' ἐδῶ, στὸ Πάνσεπτό Σου Σπίτι.
Αὐτὸ τὸ Πανηγύρι, κατὰ τὸ ἑνωμένο ἐδῶ Περίγραμμα,
ἄς γιορτάσουμε, γιὰ τὴν δική Σου Ἀφιέρωσι τὴν σωστική,
Δέσποινα, ὥστε πάντοτε μὲ λαχτάρα Σὲ νὰ ὑμνοῦμε καὶ περίτρανα
τὸν Γυιό Σου νὰ δοξάζουμε καὶ Θεό μας, ὡς Ὑπεύθυνο γι' αὐτὴν τὴν πρακτική.

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ